In duodecimam Octobris Anni 1696Heu! quam clara dies atro carbone notatur,
Et quam sit sumo proxima flamma docet!
Flamma leves stipulas quasi ludens lambit & ambit,
Mox urit postes, nec cohibenda furit.
Parva metu primo volitat scintilla per'orbem,
Mox egressa solo culmina summa petit,
Mobilitate viget, viresque acquirit eundo,
Qua vento rapitur strata domusque rapit,
Undique firma ruunt subductis tecta columnis,
Ardendi finis pruna, favilla, cinis.
Quam nuper foetis messem congessimus agris,
Ignis eheu! tristis dente rubente vorat.
Annua decollat miseri spes una coloni,
Qui nil quod comedat, quove tegatur, habet.
Quid nostris superest curis, nostroque labori?
Quod querula quaerit tegmina voce, pecus.
Indictas nondum Accisas respublica sentit:
Accisae nobis diminuuntur opes.
An sic continuo stimulatum crimine Numen,
In nos vindictae commovet arma, faces?
An meliora licet sperare, & gratia Jovae
Ad frugem fruges eripiendo trahit?
An nos injustos ferventis imagine flammae,
Quae sontes maneant flammea tela, monet.
An nos impense quaerentes lucra caduca,
Quam sint terrarum lucra caduca docet?
An immorigeros talparum more morari,
In coeno, & coelo vertere terga vetat?
Offensum moesto placemus pectore Numen?
Exstingvat rutilas lacruma crebra faces!
Parce Deus meritos aeternis urere flammis!
Radices foedi criminis ure, seca?
Supplice placatum rogitemus pectore Numen,
Ut nocumenta rei sint documenta reis.
Da Deus, ut discam perituris posse carere,
Et duraturis posse studere doce?
Da, Deus, elatos humili contemnere fastus
Mente, tuasque probe discere posse vias.
Da, Deus, aeternas ut possim evadere flammas,
Perpetuaque Poli, te Duce, Luce frui!
◀◀◀ 183
▶▶▶
Home
chresmos@gmail.com